22.2.05

Πολυξένη

Παιδί ακόμα, στη δύσιν του ηλίου, έτρεχα ωσάν τρελλός να προφτάσω να κλέψω, πριν νυχτώση, τα λησμονημένα σκιάχτρα μέσ’ απ’ τα χωράφια. Κι όμως την έχασα, μπορώ να πω μέσα απ’ τα χέρια μου, ωσάν να μην ήταν ποτές παρά ένα απατηλόν όραμα, παρά ένα κοινότατο σφυρί. Στη θέση της βρέθηκε μονάχα ένας καθρέφτης. Κι όταν έσκυψα να δω μέσα σ’ αυτόν τον καθρέφτη, δεν είδα άλλο τίποτες παρά μόνο δύο μικρά λιθάρια: το ένα ελέγετο kukuzelis, και το άλλο, kukuzelis επίσης.

*
thas

0 Comments:

Post a Comment

<< Home